KAISANJI
τυπολογία: Κέντρο Διαλογισμού και Τουριστικό κατάλυμα
τοποθεσία: Καλό Αμπέλι_Σέριφος
επιφάνεια: 2500 sq.m.
στάδιο: υπό κατασκευή
αρχιτεκτονική μελέτη: C-O lab (Όλγα Κτενά, Ελισάβετ Καζέρου)
κατασκευή: C-O lab (Χρήστος Σιαντριβανόπουλος, Μαριλένα Ελληνικάκη)
στατική μελέτη: Κυριάκος Ζαρκάδης & Συνεργάτες - Domostatika
μηχανολογική μελέτη: Χρήστος Μπανιωτόπουλος
To Kaisanji, ο ναός (ji) του βουνού (san) και της θάλασσας (kai), θα βρίσκεται στη Σέριφο, κοντά στην παραλία Καλό Αμπέλι. Η ιδιαίτερη ομορφιά του φυσικού τοπίου, η ήπια και αραιή δόμηση και η απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα καθιστούν τη θέση ιδανική για την εγκατάσταση ενός κέντρου διαλογισμού και πνευματικής ανάτασης.
Το Kaisanji θα περιλαμβάνει χώρους προσευχής, μύησης των επισκεπτών στην παράδοση του Ζεν και πραγματοποίησης τελετών, όπως το Zendo, το Hato και ο υπαίθριος χώρος της καμπάνας. Επιπλέον, θα διαθέτει δωμάτια διαμονής για τους μοναχούς (κελιά), χώρους φιλοξενίας για τους επισκέπτες και χώρο εστίασης. Βασικός στόχος είναι να αποτελεί ένα αυτόνομο και αυτάρκες κέντρο, λειτουργώντας και ως θερινό κατάλυμα προκειμένου να καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα. Η διπλή λειτουργία του χώρου αποτέλεσε τη μεγαλύτερη πρόκληση στο σχεδιασμό, ο οποίος συνδυάζει τη λιτότητα της zen φιλοσοφίας και τις απαιτήσεις σε παροχές ενός καταλύματος.
Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός αντλεί επιρροές τόσο από την Ιαπωνική κουλτούρα και παράδοση όσο και από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του νησιού, δίνοντας έμφαση στην ηρεμία, στην απλότητα και στην ισορροπία με τη φύση. Η παρέμβαση είναι η ελάχιστη δυνατή με απόλυτο σεβασμό στο φυσικό τοπίο. Σε μία προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της σχέσης ανθρώπου- φύσης, ο σχεδιασμός χρησιμοποιεί τα φυσικά στοιχεία ως εργαλείο σχεδιασμού. Τα φυτεμένα δώματα επιτρέπουν στη βλάστηση να γίνει δομικό μέρος της κατασκευής και να ενσωματωθεί με τα πέτρινα τοιχία. Εκτός από τη φύτευση, το νερό αποτελεί ένα ακόμη φυσικό εργαλείο του σχεδιασμού το οποίο συναντάται σε διάφορες μορφές όπως η λίμνη του Hato και το τρεχούμενο ‘ρυάκι’ που ακολουθεί την κλίση του φυσικού εδάφους έως ότου καταλήξει στον καταρράκτη. Αφετηρία στη διαδρομή του νερού αποτελεί το zen garden, το οποίο ακολουθώντας το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο του ιαπωνικού κήπου, συνδυάζει το υγρό στοιχείο, τους βράχους και το βότσαλο σε κυκλικά μοτίβα. Το υγρό στοιχείο ενισχύει την αίσθηση ηρεμίας που κυριαρχεί ενώ ο ήπιος ήχος από το ‘ρυάκι’ σταδιακά και αυθόρμητα οδηγεί τον επισκέπτη από την είσοδο και το Hato, στην καμπάνα και στον πυρήνα του μοναστηριού, το Zendo. Με βάση την αρχή του αεικίνητου, η ενέργεια που δημιουργείται κατά την κίνηση του τρεχούμενου νερού (σε συνδυασμό και με εξωτερική ενεργειακή πηγή) επαναχρησιμοποιείται για την ώθηση του στο σημείο αφετηρίας.